.jpeg)
%20Godot13.jpg)
_heic.png)
JOODSE & CHRISTELIJKE GESCHIEDENIS VAN ISRAEL
Introduction
"Education is a key for happiness & coexistence"
De Joodse en Christelijke historische en archeologische ontwikkelingen in Israël. Visueel gemaakt met de voorwerpen en gebouwen die dit ruim 3000 jaar oude en fascinerende verhaal vertellen tot het jaar 1947.
​Dirk Pieter Mellema
OUD & UNIEK
Niet veel landen kunnen hun culturele en religieuze oorsprong van meer dan 3200 jaar in de archeologische archieven terugvinden. Israël is een unieke bakermat van twee wereldreligies. Jodendom en christendom vinden hun oorsprong in Israël. Voor Joden is Eretz Israël hun thuisland en voor alle Christenen is Israël het heilige land waar Jezus werd geboren, waar hij leefde en zijn unieke lessen deelde. De belangrijkste bijbelse profeten van beide religies woonden in Israël. De Islam gaat ook terug tot het geloof in de profeten die in Israël leefden, hoewel de Islam ook volgens historici zijn oorsprong heeft in Mekka en Medina.
Foto: Godot13
SUMMARY OF CHAPTERS
Go to chapters:
13th century - 745 BC
Archaeology has revealed that ancient Israelite culture evolved from the Semitic Canaanites. Eventually, two Israelite kingdoms, the Kingdom of Israel (Samaria) and the Kingdom of Judah, united. The Hebrew scriptures vividly describe the "United Monarchy" ruled by King Saul, David, and Solomon in the 11th century BC. However, the country later split into two separate kingdoms: Israel in the north (including Shechem and Samaria) and Judah in the south (with Jerusalem and the Jewish Temple).
Discover, click & read more!
745 -333 BC
The Neo-Assyrian Empire conquered the Kingdom of Israel in 720 BCE, while Judah became a client state of both the Neo-Assyrians and the Neo-Babylonians. Unfortunately, Jewish rebellions against the Babylonians resulted in the destruction of Judah in 586 BCE under King Nebuchadnezzar II. Later, Persian king Cyrus the Great allowed the exiled Jews to return to the Land of Israel. This marked the beginning of the formative period in which a distinct Jewish identity developed in the Persian province of Yehud. During this time, the Second Temple was constructed, replacing the destroyed Solomon's Temple and initiating the Second Temple period in the land of Israel.
333 - 37 BC
In 332 BCE, the Achaemenid Empire fell to Alexander the Great. Subsequently, Judea became part of the Ptolemaic Kingdom (c. 301–200 BCE) and later the Seleucid Empire (c. 200–167 BCE). The Maccabean Revolt, aimed at opposing Seleucid rule, resulted in the establishment of an independent Jewish kingdom under the Hasmonean dynasty (140–37 BCE). During the Second Temple period, significant developments took place, including the formation of the Hebrew Bible canon, the emergence of synagogues, and the shaping of Jewish eschatology.
37 BC- 390 AD
In 37 BCE, Herod the Great was appointed as the Roman-appointed king of Judea, and by 6 CE, Judea became a province of the Roman Empire. Jesus of Nazareth (c. 6 to 4 BC – AD 30 or 33) was born and crucified in Judea were he played a fundamental role in the early growth of Christianity. Dissatisfaction with Roman rule and civil unrest led to the First Jewish–Roman War (66–73 CE), resulting in the destruction of Jerusalem and its Temple, as well as the renaming of the province into "Syria-Palaestina." The end of the Second Temple period is considered a significant turning point in Jewish history, with a profound impact on Judaism. Simultaneously, Christianity gradually separated from Judaism and transformed into a predominantly Gentile religion.
390 - 636 AD
After Emperor Constantine I embraced Christianity in the early 4th century, the Byzantine province entered a period of growth and prosperity. The emperor himself constructed a magnificent church at the Holy Sepulchre, the holiest Christian site. His mother, Saint Helena, built two additional churches, one at the Nativity site in Bethlehem and another at the Ascension site in Jerusalem. In 352, there was a Jewish revolt in Galilee, which was later suppressed by Gallus Caesar. However, Jewish life experienced a revival in Galilee and both Christian and Jewish pilgrimage continued. Despite occasional religious conflicts, the region enjoyed peace and prosperity until 611 when King Khosrow II of Persia launched an invasion, capturing Jerusalem in 614 and destroying churches. The Byzantine emperor Heraclius managed to regain control of the region in 628, but it was short-lived as Arab armies invaded within ten years.
636 -1291 AD
The Umayyad, Abbasid, and Fatimid empires imposed Muslim rule with limited rights and heavy taxation on non-Muslims, including Christians, Jews, and Samaritans, known as dhimmis. The Byzantine empire in Constantinopel and the other Christian kingdoms maintained a strong connection to the Holy Land, leading to increased pilgrimages to Jerusalem. However, pilgrims faced dangers from highwaymen and Seljuk attacks. These circumstances were the major reason for the 'Crusaders' conquest of the east Mediterranean region. However the brutal war in 1099 came at the cost of many Muslim and Jewish lives. After the this devastation, partial restoration occurred for both the Jewish and Muslim communities, as well as for pilgrimages.
1291 - 1517 AD
In the 13th century, the Mamluks gained power in Egypt and Syria. Despite this, Jewish immigration to the Holy Land continued, leading to the establishment of Jewish villages in Haifa, Caesarea, Tyre, and Acre. However, conflicts between Islam and Christianity resulted in the killing of many Jewish immigrants by the end of the century. During this Egyptian occupation, in the early 14th century, there was a revival of Jewish life and some Christian communities. Natural disasters like epidemics and earthquakes hampered further growth of Jewish and Christian villages. In the 15th century, a new wave of Jewish immigrants started arriving in Syria-Palestine after fleeing the brutal inquisition and expulsions of 1492 by the Spanish King Ferdinand and Queen Isabella.
1517 - 1917 AD
Under Ottoman occupation, Jews and Christians (dhimmis) had certain protections but limited rights. Jewish communities in Jerusalem, Nablus, Hebron, Gaza, Safed, and the Galilee played significant roles, with Safed emerging as a new vibrant center for Judaism. The Ottoman region underwent a period of decline in the 18th century, resulting in widespread impoverishment. In the 19th century, economic growth and weakened Ottoman rule presented opportunities for migration. This resulted in the revitalization of both Christian and Jewish communities. The worldwide rise of nationalism strengthened the millenia old Jewish voice for self-determination.
1917 - 1947 AD
After the Ottoman Empire's defeat in World War I in 1917, Great Britain was entrusted with the Mandate for Palestine by the League of Nations in 1922. Recognizing the historical connection between the Jewish people and Palestine, Britain was tasked with facilitating the establishment of a Jewish national home in Palestine-Eretz Israel (Land of Israel). Both the Jewish and Arab communities were granted autonomy in governing their internal affairs. The region experienced economic growth due to migration from both Arab and Jewish populations. However, rising tensions and violence, along with the devastating impact of World War II and the Holocaust, brought significant changes to the region. Tensions, hatred and violence that sadly turned out to be a recurring factor in the later state of Israel.
Deze site is bedoeld om mensen te helpen de unieke sterke banden tussen Joodse volk, hun religie en cultuur met de vele plaatsen in Israël te begrijpen. Mensen zouden ook verrast kunnen zijn door sterke en oude banden tussen het Christendom en het Heilige Land gedurende deze ruim 3000 jaar.
Speciale dank gaat uit naar Wikimedia Commons, Wikipedia en vele andere bronnen. Een lange alfabetische lijst van alle sites, artefacten en gebouwen plus referenties voor deze geweldige foto's zijn te vinden in Index & Foto's
Tifferet Yisrael Synagogue, 1948, Jeruzalem (wordt gerestaurerd)
GEWELD & WEDEROPBOUW
De geschiedenis van Israël laat duidelijk de immense hoeveelheid geweld en vernietiging zien die plaatsvond. Het toont de vele keren van brute moorden, slavernij en verdrijving van Joodse mensen en de vervolging, slavernij en massamoorden van Samaritanen, christenen, moslims en anderen. Ondanks deze enorme verschrikkingen eindigde de geschiedenis niet en toont ook de wederopbouw en reconstructie van belangrijke sites en de heropleving van gemeenschappen. Al meer dan 3000 jaar een proces van continuïteit en discontinuïteit. Opwekking was deels te danken aan immigratie. Er was een voortdurende religieuze wens zo oud als de Thora om terug te keren naar Eretz Israel (ofwel vertaald in Land van Israel of het Joodse volk). De meeste Joodse immigranten vóór 1947 (en misschien zelfs de jaren zestig) waren vluchtelingen die op de vlucht waren voor hevig geweld en vervolging in Europa of Azië. Joodse vluchtelingen uit Spanje arriveerden na de verdrijving van 1492 en uit Rusland, Oekraïne, Oost-Europa en Perzië in de 19e eeuw. Opnieuw in de 20e eeuw vluchtten meer vluchtelingen uit Europa en West-Azië (Perzische en Ottomaanse gebieden) vanwege groeiend antisemitisme, geweld en vervolging.
Israël was lange tijd een grotendeels leeg en minder ontwikkeld deel van het Ottomaanse rijk. De toestroom van al deze vluchtelingen samen met hervormingen door het Ottomaanse Rijk (midden 19e eeuw)
zorgde voor een economische opleving. Hierdoor ontstond ook een sterke Arabische migratie en groeide de totale bevolking sterk aan het einde van de 19e en de 20e eeuw.
.jpg)
Ohel Yitzhak-synagogue (1860) Jeruzalem
Het geweld tussen verschillende religies (en ook het christendom en het jodendom) is de trieste en harde waarheid van de geschiedenis. Geschiedenis die herinnerd moet worden, niet door één groep, religie de schuld te geven of door de verschillende contexten te vergeten, maar door hard te werken aan vrede. Dezelfde vrede als vermeld in Genesis 33 toen Jacob en Esau begonnen met verzoening, acceptatie en vriendschap.
ARCHEOLOGIE OF BIJBEL/TANACH?
Zeer oude Heilig Graf Kerk in Jerusalem
De Bijbel/Tenach is een heilig boek en een geloofsgids voor miljarden mensen. De Bijbel is misschien wel het meest invloedrijke boek en cruciaal voor de latere ontwikkeling van moderne mensenrechten. Ook deze Hebreeuwse Geschriften zijn een ongelooflijk belangrijke historische bron. Toch was het doel ervan religieus en nooit om een geschiedenisboek te zijn. Deze site richt zich op de archeologische feiten die glashelder zijn en deel uitmaken van de wetenschappelijke archeologische en historische wereld. Soms komen ze perfect overeen met wat de Bijbel beschrijft en soms bewegen deze verschillende golflengten in andere richtingen. Misschien is het het beste om het advies van Alan R. Millard die stelt dat zowel tekstueel als archeologisch bewijs zorgvuldig moet worden geïnterpreteerd, aangezien geen van beide een volledig beeld geeft van de oude en culturele realiteit.
GEMEENSCHAPPELIJKE ONDERGROND & UITEENLOPENDE PADEN
Het begin van de Christelijke en Joodse geschiedenis gaat duizenden jaren terug. Beide religies ontwikkelen zich als aparte religies hoewel niet met de geboorte of het leven van Jezus maar pas veel later. Paulus de Apostel of Saulus van Tarsus, oorspronkelijk een Farizeeër, startte met het losmaken van het Christendom naar een religie met dezelfde God maar zonder de Joodse wetten verplicht te stellen voor voor niet-joodse mensen. Deze stap was bedoeld om van het Christendom een religie te maken die niet langer exclusief was voor afstammelingen van Joodse ouders (moeder). Deze ingrijpende verandering vond niet plaats in Israël, hoewel het de geschiedenis van deze regio sterk heeft beïnvloed. Jezus zelf leefde en handelde volgens de Torah. Hij deelde zijn geloof en levenslessen in Israël mede waardoor Israël een heilig land voor het Christendom werd.
De wederzijds gedeelde Hebreeuwse Geschriften of oude Testament zijn een sterke gemeenschappelijke ondergrond. Het creëerde twee unieke religies en de zeer verschillende ontwikkelingen in zowel het Jodendom als het Christendom leverden soms ook verschillende interpretaties op van de Tenach of het Oude Testament. En ook binnen deze twee religies ontwikkelden zich verschillende tradities.
Talmoed: "een beetje licht verjaagt veel duisternis".
Klaagmuurtunnel- Tempelberg Jeruzalem
Deze site wil beide religies (net als de verschillende tradities binnen elke religie) laten schitteren maar ook islamitische sites zijn een belangrijk onderdeel van website! De informatie is geschreven om de oude, Joodse wortels en banden met het heilige land weer te geven zonder enige concurrentie tussen reiligies te creeeren (en deze site is duidelijk tegen elke beweging gericht op bekering!!). Het weergeven van de prachtige diepgang in historie van zowel het Christendom en de Joodse reiligie en cultuur in Israel kan bijdragen aan vriendschap en wederzijdse acceptatie in een wereld waarin antisemitisme sterk toeneemt! Want juist de geschiedenis (binnen of buiten Israël) toont de immense verliezen aan mensenlevens en trauma welke een direct gevolg zijn van antisemitisme!
GESCHIEDENIS & HET VENSTER DAT U KIEST
Geschiedenis wordt altijd beschreven vanuit de waarneming van vandaag en alle historici maken keuzes en selecties in hoe ze geschiedenis onderzoeken. Net als bij deze website kunnen mensen bepaalde keuzes als 'politiek' beschouwen. Dit zou echter evenzeer symbool kunnen staan voor de huidige politieke spanningen (zelfs in academische kringen) van vandaag als iets zeggen over het perspectief van deze site. Het gebruik van de naam Israël i.p.v. Palestina bijvoorbeeld. Een simpele feit is dat de enige echt functionerende staat (zelfs op de Westelijke Jordaanoever) op dit moment het land is dat de naam Israël draagt. (Zie criteria in wat een land tot een land maakt'). Ook vanuit historisch oogpunt zijn er goede redenen om deze naam te gebruiken in plaats van andere namen. De naam Palestina werd meestal ook gebruikt om een ander, vaak groter gebied dan Israël te beschrijven (zie kaart). Dat bepaalde internationale grenzen politiek worden betwist, is geen reden om de naam niet te gebruiken (in het geval van bijv Noord-Cyprus ontbreekt internationale erkenning in nog veel sterkere mate hoewel dit gebied geen Cyprus wordt genoemd. (Zie ook de grote lijst met landen met betwiste grenzen ).
5e eeuwse Beit Alpha synagogue
​Israel, the religious and indigenous homeland and refuge for Jews ever since the Babylonian Empire, also became the most important pilgrimage destination for Christians. For thousands of years and before the establishment of modern Israel, this cradle of two world religions, became both a battlefield of religious intolerance and an area with a unique history that survived due to many periods of great cultural, artistic, and religious revival.​
Deze website richt zich op de geschiedenis van voor 1947/1948 (en niet op de modernere geschiedenis van de staat Israël) met als doel diepte en beelden toe te voegen aan de geschiedenis van Israël en aan de ontwikkeling van het Jodendom en het Christendom in Israël. Deze website omvat echter de religies van de Islam, Druzen en de Bahai howel minder uitgebreidt. De ontwikkelingen van het Jodendom of het Christendom buiten het land Israël maken geen deel uit van dit toch al omvangrijke overzicht.
Verder probeert de auteur van deze website afstand te nemen van het oude 'window of mind' dat de rol van vrouwen in de geschiedenis negeert. Verder is getracht zowel historische informatie te geven en ook veel foto's en links naar artikelen in een poging de geschiedenis toegankelijker, zichtbaarder en minder afhankelijk te maken van een enorme hoeveelheid boeken om het verleden te begrijpen.
Speaking about the Scriptures in relation to History: The exile and return of the Jewish people really happened and both actually confirm the validity of the Hebrew Bible! And whatever changed after the arrival of Yeshua/Jesus, he lived according to the Jewish law His prophecy of the second Temple destruction and the following second exile of the Jews again confirmed the strength of the Bible and again in relation to the Jewish People. And despite different viewpoints on Yeshua, the covenant in the Torah with the Jewish people, is forever. Later new 'covenants' can be additional but never replace older promises by God. So, from a theologian point of view, both Jews and the followers of Yeshua can be 'Gods chosen people'. And besides this 'it is not up to us to decide the fate of others' and there should never be competition or hate between people of different faiths. Certainly the Abrahamic faiths could and should more actively honour their common grounds and peaceful coexistence!
"Do not overcome evil with evil, but overcome evil with good” (Romans 12:21 ).
PEACE & HISTORY
Het Midden-Oosten of misschien wel het grotere gebied van de oude 'vruchtbare halve maan' waar veel van de vroegste beschavingen ontstonden, is tevens één van de meest gewelddadige regio's ter wereld. Niet alleen vandaag, maar sinds de oudheid. Het is te zien in de geschiedenis van de kerken en synagogen, en in de volgende acht hoofdstukken die de belangrijkste gebeurtenissen van elke tijdsperiode beschrijven. (& verder : meer over geweld en vrede)
Deze site gaat gewoon over geschiedenis en iedereen kan zijn eigen mening hebben over hoe geschiedenis te gebruiken . Moet geschiedenis belangrijk zijn? Voor hoe lang is geschiedenis een factor bij beslissingen (een, drie, tien of 100 generaties)? Of is alle geschiedenis irrelevant?
Vandaag de dag zijn er nog steeds politiek en allerlei soorten gevechten en waarschijnlijk zullen deze niet eindigen. Het doel moet echter zijn dat alle conflicten moeten stoppen voordat ze tot geweld escaleren. In alle wrede oorlogen van de afgelopen millennia zijn vele levens verloren gegaan. Israel zou de geschiedenis moeten gebruiken om alles wat zo kostbaar is te delen en te behouden, ongeacht welke politieke richtingen worden gekozen. Behoud van democratie, versterking van de rol van vrouwen en gelijke rechten in de politiek en tegelijkertijd zorgen voor veiligheid zijn de sleutels om vrede te bereiken in dit politiek gecompliceerde land.
​
This site is just about history and everyone can have there own opinion regarding how to use history. Should history be important? For how long should history be relevant in politics or making decisions (one, three, ten or 100 generations)? Or is all history irrelevant? Certainly we should learn from it in creating a better more peaceful world! Today, politics and battles of all sorts are still going on and probably these will not end. But all conflicts need to stop before escalating into violence. Israel, like any state should use history and religion to share and preserve all that is so precious no matter what political directions are chosen. Also media and foreign countries should not support hate and antisemitism. Denying Israels right to exist and Jewish self determination is damaging to all Jews and to preserving Jewish indigenous culture in the land of Israel. Preserving democracy, ensuring safety, strengthening the role of women and creating equal rights in politics are keys to preserve peace in this complicated country. Both Judaism and Christianity, all faiths and of course all people can and should contribute to these goals!
_-_The_Dead_Sea_Scrolls%20ohayon%20avi.jpg)
Aleppo Codex - 10e eeuw Tiberias - foto OHAYON AVI
