top of page
DSC00838.JPG

HELLENISME  & ONAFHANKELIJKHEID

333 v. Chr. - 37 v. Chr

Hoofdstuk 3

333 BC

323 BC

200 BC

167 BC

140 BC

37 BC

VEROVERING VAN ALEXANDER DE GROTE

In 333 vGT  de Perzen werden verslagen door de beroemde Macedonische heerser Alexander de Grote. Hij veroverde de regio maar 10  jaar later werd Alexander ziek en stierf. Zijn generaals vochten om het gebied Alexander  had veroverd en Juda werd de grens tussen het Seleucidische rijk en het Ptolemeïsche Egypte. Uiteindelijk werd Juda een deel van het Seleucidische rijk in 200 vGT tijdens de slag bij Panium (op de Golanhoogten). De Griekse cultuur werd erg belangrijk, net als de Griekse  taal. In de 3e eeuw voor Christus bijvoorbeeld  de eerste vertaling van de Hebreeuwse Bijbel, de Griekse Septuaginta, werd gemaakt in  Alexandrië.

Vanuit historisch perspectief is het belangrijk om te kijken naar de rol die vrouwen in de geschiedenis hebben gespeeld. Hoewel er nog geen betrouwbare historische gegevens zijn gevonden, verwijst het verhaal van Rabbi Shlomo Yitzchaki (Rashi) die leefde tijdens de kruistochten en bloedbaden in Europa, naar de thema's vervolging en dapperheid. Rashi vertelde een verhaal van een niet nader genoemde vrouw die protesteert tegen het 'recht' van het Griekse leger  om de maagdelijkheid van een Joodse bruid te nemen. De vrouwen toonden geen angst en in plaats van zichzelf op haar huwelijksnacht aan de Griekse generaals te geven, koos ze ervoor om zich naakt uit te kleden voor haar gemeenschap. Haar verklaring symboliseerde de vernedering en schaamte van de Joodse bruiden onder Griekse heerschappij. Deze daad inspireerde de Joden om de wapens op te nemen ter verdediging van hun vrouwen, wat leidde tot opstanden tegen het Griekse rijk.

Talmoedische teksten verwijzen ook naar het verhaal van een Hasmonese vrouw die weigerde te buigen voor een Grieks afgodsbeeld. Griekse soldaten doodden haar zeven zonen één voor één, en toch weigerde deze heldhaftige vrouw haar over te geven  vertrouwen  in God.

Nadat de Hasmonese heerschappij over de Grieken was gevestigd, bleven vrouwen macht bezitten.  John  Hyrcanus , een heerser in de Hasmonese dynastie, wilde de controle over de hele regering aan zijn niet nader genoemde vrouw. zoon van Hyrcanus,  Aristobulus , heette High  Priester, maar hij zette zijn moeder gevangen om haar titel van heerser te stelen.

​

640px-Seleucid-Empire_200bc.jpg

Only ten years after he conquered the region, Alexander became ill and died. His generals fought over the territory Alexander had conquered and Judah became the frontier between the Greek Seleucid Empire (with it capital in Damascus) and Ptolemaic Egypt (See map). It resulted in multiple wars, the so called 'Syrian wars' between the houses of Ptolemy and Seleucus.

Eventually, Judah became part of the Seleucid Empire in 200 BC at the battle of Panium (on the Golan Heights). Greek culture became very important just as the Greek language. For example, the region was renamed Judea, and in the 3rd Century BC, the first translation of the Hebrew Bible, the Greek Septuagint was made in Alexandria.

Papyrus_in_Greek_regarding_tax_issues_(3rd_ca._BC.)_(3210586934) Tilemahos Efthimiadis.jpg

Zenon Papyri. photo: Tilemahos Efthimiades

De Zenon Papyri geven ons historische en waardevolle informatie over het Joodse leven in het door Griekenland bezette Judea. Zenon of Zeno (Grieks: Ζήνων) die in de 3e eeuw voor Christus leefde, was een privésecretaris van Apollonius, de minister van Financiën aan de Egyptische heersers Ptolemaeus II Philadelphus en Ptolemaeus III Euergetes. Hij bezocht het land Israël en vergezelde zijn meester op reizen in Egypte. Zijn geschriften zijn gevonden in meer dan 2000 papyrus documents (3e eeuw voor Christus) die in 1914 door archeologen zijn ontdekt in de Nijlvallei in Egypte. Thij brieven name een rijke Jood genaamd Tobia en de Joodse gewoonte om de sabbat te eren. Ook in deze geschriften is duidelijke informatie te vinden over het wijdverbreide gebruik van slaven en de verkoop en prijzen van slaven (papyrus 158 en 466 bijvoorbeeld). 

640px-Greek_Inscription_from_Jamnia-on-the-Sea.jpg

Yavne Inscription with the name of Antiochus III, mentioned in the book of Maccabees. Photo:  Hanav

HASMONEESCH KONINKRIJK & JOODS  ONAFHANKELIJKHEID

Heliodorus_Stele_3.jpg

Heliodorus inscription confirming parts of the 2nd book of Maccabees.

De Seleucidische heerser Antiochus IV Epiphanes probeerde het jodendom uit te roeien in een poging de joden in Judea een hellenistische religie op te leggen. Misschien was dit de geboorte van anti-judaïsme of antisemitisme dat tot op de dag van vandaag voortduurt.  De brute onderdrukking van de Joden door Antiochus leidde tot:  de opstand van de Makkabeeën. Juda Maccabe (Yehudah HaMakabi) was een Joodse priester (cohen). Hij leidde de opstand van de Makkabeeën tegen het Seleucidische rijk (167-160 v.Chr.).  De Joodse feestdag van  Chanoeka ("Toewijding") herdenkt het herstel van de Joodse eredienst in de tweede tempel in Jeruzalem in 164 vGT, nadat Judah Maccabeus alle beelden van Griekse goden en godinnen had verwijderd en de tempel had 'gezuiverd'.  In de laatste slag bij Elasa in 167 v.Chr. werd Juda uiteindelijk gedood door troepen van de Griekse koning Diodotos Tryphon  en de overige Judeeërs vluchtten. onlangs een  verbrand fort en seleuciden katapult werd opgegraven ( zie artikel )  met de naam van deze Griekse koning. De Seleuciden hadden tijdelijk hun gezag in Jeruzalem herbevestigd, maar Juda's broer Jonathan en na hem  Simeon, bleef Seleuciden in vele veldslagen betrekken. Uiteindelijk, na een aantal extra jaren van oorlog, werd de Seleucidische controle over Judea verbroken.  De afstammelingen van Simeon vestigden de  Hasmonese dynastie die onafhankelijk werd in 140 v.Chr. en duurde tot de Herodese dynastie (37 v.Chr.).  De opstand en het einde van de Griekse heerschappij werd beschreven in de boeken van de Makkabeeën . Deze werden niet toegevoegd aan de Bijbel of de Tenach en ook de Hebreeuwse originelen gingen verloren. Alleen de Griekse vertalingen zijn bewaard gebleven. 

The Jewish holiday of Hanukkah ("Dedication") commemorates the restoration of Jewish worship at the second temple in Jerusalem in 164 BC, after Judah Maccabeus removed all of the statues depicting Greek gods and goddesses and 'purified' the temple. In the final battle of Elasa in 167 BC, Judah was eventually killed by forces of the Greek king Diodotos Tryphon, and the remaining Judeans fled. Recently, a burnt fortress and Seleucid sling shot were excavated with the name of this Greek king. Interesting is also the story of Channah, daughter of the high priest Mattathias of Modi'in, and how the rebellion started against the Greeks  (see link).

Hasmonean Revolt
Alexander de Grote
Ptolemaic-Seleucid wars
Seleucid rule
archaeology-illustrated--41922 hasmonean palace.jpeg
640px-Syria_under_the_Seleucids_95_BC.svg.png

foto: Jericho, het paleiscomplex van de Hasmoneïsche dynastie, gebouwd door John Hyrcanus en zijn zoon Alexander Jannaeus, 2e-1e eeuw voor Christus

HASMONEAN KINGDOM & JEWISH  INDEPENDENCE

De Seleuciden hadden tijdelijk hun gezag in Jeruzalem herbevestigd, maar Juda's broer Jonathan en na hem Simeon bleven de Seleuciden in vele veldslagen betrekken. Uiteindelijk, na een aantal extra jaren van oorlog, werd de Seleucidische controle over Judea verbroken. De afstammelingen van Simeon stichtten de Hasmonese dynastie die in 140 vGT onafhankelijk werd en duurde tot de Herodese dynastie (37 v.Chr.). De opstand en het einde van de Griekse heerschappij werd beschreven in de boeken van de Makkabeeën . Deze werden niet toegevoegd aan de Bijbel of de Tenach en ook de Hebreeuwse originelen gingen verloren. Alleen de Griekse vertalingen zijn bewaard gebleven.  

​

The Book of Maccabees is important both historically for Jewish history and religion due to the celebration of Hannukah. But sadly, the Hebrew originals of this book were lost. The Greek translations survived, and the Book of Maccabees became part of the Catholic and Orthodox bibles and tradition. Also, the members of the Maccabee family are regarded as saints in the Catholic and Eastern Orthodox traditions, and they are venerated on the first of August. In a sense, these books are a strong reminder of the common roots of Christianity and Judaism.

640px-Koeln_st_andreas_Machabaeerschrein.jpg
Hasmonean independence
HasmoneanPalace Chaim - jericho.jpg

Ruïnes van het Hasmonese paleis

HASMONEAN ARCHEAOLOGY

Simeon Ben Shelach established the first schools based around synagogues (derived from the ancient Greek word meaning 'house of assembly'). A synagogue or 'Beyt Knesset' in Hebrew is a consecrated place for prayer, reading and study.

Beautiful ruins of synagogues are found dating back to this Hasmonean times. Important is the complex of Hasmonean (and Herodian) buildings that are called the ‘Hasmonean royal winter palaces'. They were discovered in the western plain of the Jericho valley. These palaces included ritual baths (mikveh or miqva’ot) and a synagogue dated between 75 and 50 BC. 

Jason's_Tomb_P8020029.JPG

Jason's Tomb, photo by Deror Avi

Onlangs zijn een Hasmonees gebouw en Hasmonese munten ontdekt in het gebied van de Stad van David in Jeruzalem op de parkeerplaats van Givati (zie link) en ook eeninscriptiemet de naam 'Hyrcanus'. Het is echter niet zeker of de Hasmonese koning Hyrcanus in deze inscriptie wordt genoemd. Deze koning regeerde het Koninkrijk met brute kracht. Na de overwinning op de Seleuciden begon hij een campagne tegen Samaria. Hoewel de Samaritanen de Seleuciden om hulp vroegen, won Hyrcanus de strijd. Door te proberen de Samaritaanse religie en de Samaritaanse Tempel op de berg Gerizim uit te wissen en de dorpelingen af te slachten, begon Hyrcanus de bittere rivaliteit tussen Joden en 'Samaritaanse' Joden die eeuwen duurde.  

Fascinerend uit deze periode zijn de recente vondsten van eenagrarische nederzetting in Horvat Assad(Noord-Galilea) die zeldzame en waardevolle informatie geeft over het leven in de Hasmonese tijd in het noorden van Israël. Meer fascinerende vondsten zijn de reeks Hasmonese forten zoalsHorvat Tefendie zijn ontdekt en de ingenieuzeHasmonean Aquaductin Jeruzalem.

Famous is the Hyrcanus' inscription found in Jerusalem. A king with the same name succeeded in defeating the Seleucid empire but also ruled the kingdom with brutal force. The Samaritans who sided with the Seleucid's were defeated by Hyrcanus who massacred many Samaritans and tried to erase Samaritan religion and their temple on Mount Gerizim. Ever since the bitter rivalry between Jews and 'Samaritan' Jews continued for centuries.

Less known are the Hasmonean traces found in other regions. The agricultural settlement in Horvat Assad (northern Galilee) that gives rare and valuable information about life in the North of Israel. Even more fascinating finds are the string of Hasmonean forts like Horvat Tefen that have been discovered.

hasmonean.jpg

HASMONISCHE KONINGINNEN

Salome_Alexandra hasmonean.jpg

Vanuit historisch perspectief is het belangrijk om te kijken naar de rol die vrouwen in de geschiedenis hebben gespeeld. Hoewel betrouwbare historische bronnen niet bestaan, verwijst het verhaal van Rabbi Shlomo Yitzchaki (Rashi), die leefde tijdens de kruistochten en bloedbaden in Europa, naar de thema's vervolging en dapperheid. Rashi vertelde een verhaal van een niet nader genoemde vrouw die protesteert tegen het 'recht' van het Griekse leger om de maagdelijkheid van een Joodse bruid te nemen. De vrouwen toonden geen angst en in plaats van zichzelf op haar huwelijksnacht aan de Griekse generaals te geven, koos ze ervoor om zich naakt uit te kleden voor de mensen van haar dorp. Haar protest toonde de vernedering en schaamte van de Joodse bruiden en het geweld door de Griekse heersers. Dit inspireerde de Joden om de wapens op te nemen ter verdediging van hun vrouwen en om in opstand te komen tegen het Griekse rijk. Een vergelijkbaar verhaal uit de Talmoed vertelt hoe een Hasmonese vrouw weigerde te buigen voor een Grieks afgodsbeeld. Zelfs toen Griekse soldaten al haar zeven kinderen voor haar ogen doodden, weigerde deze heldhaftige vrouw zich over te geven en trouw te blijven aan haar religie.

Foto: Koningin Salome Alexandra (141-67 v.Chr.)

Vanuit historisch perspectief is het belangrijk om te kijken naar de rol die vrouwen in de geschiedenis hebben gespeeld. Terwijl betrouwbare historische bronnen dat wel doen  niet bestaan het verhaal van Rabbi Shlomo Yitzchaki (Rashi) die leefde tijdens de kruistochten en bloedbaden in Europa, verwijst naar de thema's vervolging en dapperheid. Rashi vertelde een verhaal van een niet nader genoemde vrouw die protesteert tegen het 'recht' van het Griekse leger  om de maagdelijkheid van een Joodse bruid te nemen. De vrouwen toonden geen angst en in plaats van zichzelf op haar huwelijksnacht aan de Griekse generaals te geven, koos ze ervoor om zich naakt uit te kleden voor de mensen van haar  dorp. Haar protest tegen de vernedering en schande van de Joodse bruiden en het geweld door de Griekse heersers,  inspireerde de Joden om de wapens op te nemen ter verdediging van hun vrouwen en  leidde tot opstanden tegen het Griekse rijk.  Vergelijkbaar met een verhaal van de Talmoed vertelt hoe een  Hasmonese vrouw weigerde te buigen voor een Grieks idool. Zelfs toen Griekse soldaten al haar zeven kinderen voor haar ogen doodden, weigerde deze heldhaftige vrouw zich over te geven en trouw te blijven aan haar religie.

​

Tijdens de  Hasmonese Koninkrijk  vrouwen wel degelijk macht hadden. Koning John Hyrcanus had besloten om de controle over de regering aan hem te geven  vrouw toen hij stierf. Zijn zoon, Aristobulus I, die na de dood van Hyrcanus tot hogepriester werd benoemd, zette echter op brute wijze zijn eigen moeder gevangen en vermoordde hem om heerser van het Koninkrijk te worden. Uiteindelijk zijn vrouw, Salome Alexandra (of  Salome van Jeruzalem) was een van de slechts twee vrouwen die over Judea regeerden (de andere koningin was Athalia ).

Vaker werden de Hasmonese heersers overgedragen  burgerlijk gezag aan hun koninklijke vrouwen. Deze ontwikkeling was grotendeels  beïnvloed door het Hellenisme. De rol van  Hasmonese koninginnen en de normen waarmee ze werden beoordeeld waren:  meer zoals wat gebruikelijk was in het Ptolemeïsche en Seleucidische rijk. De Hasmonese koningen waren voor zover we weten monogaam, terwijl de vroegere Davidische koningen gewend waren aan polygamie. (zie ook het boeiende artikel van Alexander Keyes )

640px-Sartaba3 wall hasmonean.jpg

Hasmonese muur - Sartaba

Queens
  • Twitter
  • LinkedIn Social Icon
  • Facebook

© 2021 Joodse en christelijke geschiedenis van Israël. Wix.com

bottom of page